تو هستی، نه در آن قاب روی میز، نه در آن عکس دو نفره روی دیوار، نه در آن کمد پر از لباس. تو هستی در تلفن هایی که دیگر زنگ نمی زند، تو هستی در ذهن آن کودک کنجکاو پرسنده، تو هستی در اجاقی که چیزی رویش قل نمی زند، تو هستی در آن دعاهایی که نمی شوم، تو هستی در همه چیزهایی که نیست............
من هنوز همان گوشه ام، هنوز کز کرده ام.
به محض اینکه بروی و چند کتاب بخری تا آخر هفته مطالعه اشان کنی، داوران محترم ژورنال سریع جواب مقاله را ارسال کرده تا هم تعطیلات آخر هفته کوفت شود و هم کتاب ها به خزانه کتاب های هرگز خوانده نشده بپیوندند. وی پس از مشاهده این خبر برای همیشه منتظر طلوع خورشید از مغرب ماند.
صبح رفته ام کلی خون داده ام برای آزمایش، سی تی اسکن داده ام، حالا در صف چشم پزشکی ام و این سردرد بی امان که زندگی را زهر کرده
وی همه جایش درد می کرد، سرش منهدم، گردن و دستش منهدم، زانویش نیز منهدم بود، ولی از رفتن پیش قاتلان ابا داشت،
این روزها برای قاتل بودن هم مدرک می دهند، از نوع فوق تخصصش حتی.
وی با عزارییل بیشتر حال می کرد...............
