شبانه بی صدایی است

حریق آفرینشی به هیزم تر نبودم

انسانم آرزوست

- ماشینتو کجا گذاشتی؟

- همون جای همیشگی.

- نه اون جا نیست من که ندیدم.

- من که همون جا گذاشتم، مگه دزدیه باشنش.

- بیا دم پنجره به من نشون بده ماشینتو کجا گذاشتی؟

- بابا اونهاش من دارم میبینمش همون جای همشگیه دیگه.

- پس من چرا ندیدمش؟ خب اینجوری نمی تونم ردیابیت کنم

- ایمیلای فلانی رو چک کردی؟

- نه چک نکردم.

- فلان ایمیلی که از طرف فلانی به فلان کس فرستادی، تو فایلی که اتچ کردی چرا فلان چیزو اشتباه نوشتی؟

- چه جالب

- اگه لازمه اصلاحش کن دوباره بفرست.

-؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

- مقاله ام ریجکت شد.

چند ساعت بعد

- من هر چی ایمیل فلانی رو چک می کنم نظر داورا برای مقاله ات رو پیدا نمی کنم.

- ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

سالیان دور

- اون قطعاتی که آزمایش کردی رو میدی به م فردا ببرم به فلان شخص نشون بدم.

- باشه ولی خودمم می آم که اگه توضیحی لازم بود بدم.

- نه ولش کن پشیمون شدم

- (لبخند ملیح)

- چه خبر از اخبار سیاسی؟

- آمریکا ....، توافقات .....، ترکیه..........، سوریه................، روسیه............

چند ساعت بعد پیش فلانی ها:

همه اخباری که برایش گفته اند با قیافه خودم اخبارو پیگیری می کنم.............

-؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

- الو سلام. زنگ زدم بگم فلان پروژه رو موفق انجام دادم

- تبریک میگم. موفق باشی

چند روز بعد

- اون پروژه ام که موفق شد، بخشی از کار فلانی رو گذاشته بودم توش. حالا بیچاره هر جا پروژه خودشو میبره میگن نه این کار تو نیست فلانی این پروژه رو انجام داده.

- آخی بیچاره فلانی

- من یک روز (؟) عذاب وجدان گرفتم که این کار رو کردم. همش او یک روز اعصابم خورد بود و گریه هم کردم، و به هیچ کاری نرسیدم.

- ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

- می خوای ماشین بخری؟

- آره ماشین خیلی اذیتم می کنه. هم به خرج افتاده بدتر از اون وقت نداشته امو هی میگیره.

- نگفته بودی اینقدر پول داری که ماشین بخری؟

- نه بابا این قدر ندارمو یه خورده خودم دارم، یه خورده هم می خوام از بابام قرض بگیرم، هنوز چند میلیونی کم دارم.

روز بعد

- ماشین خریدی؟

- نه وقتشو ندارم برم دنبالش در ضمن هنوز پول کم دارم.

چند روز بعد

- بیا در مورد ماشین خریدن تو حرف بزنیم.

- ولش کن من الان نه وقتشو دارم برم دنبالشو هم پولم کمه.

- بیا برو وام بگیرم.

- وقت ندارم برم دنبال کارای وام، تازه اصلا دوست ندارم درگیر وام بشم وقتی کار مشخصی ندارم و نمی خوام ذهنم درگیر مسائل مالی و دو دو تا چهارتا کردن مالی بشه

- بدون وام که نمیشه زندگی کرد من خودم الان نزدیک ... میلیون در مه پول وام میدم.

- من دغدغه هام زیاده نمی تونم همش نگران این باشم که وام این ماهو چه جوری پرداخت کنم.

چند روز بعدتر

- ماشین چی شد؟ گرفتی؟

- نه بابا فعلا منصرف شدم.

- بیا بریم با هم برات ماشین بگیریم.

- به پیر به پیغمبر الان دیگه نمی خوام ماشین بگیرم. غلط کردم. جو گیر شدم تصمیم گرفتم ماشین بخرم.  (به گور خودم خندیدم، غلط کردم. خدایا توبه)

پسا نوشت:

همون جکه که می گفت من دیگه تصمیم گرفتم تو زندگی خودم دخالت نکنم چون دیگران دارن زحمتشو می کشن.

نفرین به روزگار کسی که تو نیستی

در این سحر که سحرهای دیگری دارد

دل من از تو خبرهای دیگری دارد

من آدمم ولی این قلب عاشق از شوقت

فرشته ای ست که پرهای دیگری دارد

به نام مرگ، گلی آمده مرا ببرد

دلم هوای سفرهای دیگری دارد

همیشه بارِ دعا، میوه ی اجابت نیست

دل شکسته هنرهای دیگری دارد

و آخرین قدم عاشقی رسیدن نیست

که گاه عشق، اگرهای دیگری دارد

هزار مرتبه عاشق شدی ندانستی

که عشق خون جگرهای دیگری دارد

تو کوله بار، سبک کن که پشت مه گویند

پل از تو درّه خطرهای دیگری دارد

تو خواب رفته ای و جز تو نیست در اتوبوس

و جاده کوه و کمرهای دیگری دارد

تویی و همسر تو، کودکان تو آن جا

همان پدر که پسرهای دیگری دارد

چه دعوتی ست که امروز میز صبحانه

شراب ها و شکرهای دیگری دارد

انار هست ولی دانه هایش ازنور است

شراب نیز اثرهای دیگری دارد

فرشته آمده تا پیش خدمتت باشد

اگر دل تو نظرهای دیگری دارد

ولی دعای من این است تو خودت باشی

در آن جهان که دگرهای دیگری دارد

قرار نیست که با مرگ خود تمام شویم

جهان دری ست که درهای دیگری دارد

تن زنجیر به تن

انسان بی گذشته ی تنها فقط همین
از خود شروع می شود -از چند نقطه چین-

انسان کوچک ِ «بی از این پیش» ، سطرسطر
آهسته می رود به سوی «هرچه بعد از این» 

در فکر یک مکعب تاریک و کوچک است؛
انسان بی طبیعت، بی خانه، بی زمین

انسان ِ عینک و چمدان و کتاب و کفش
بی دست و پا و چشم و دهان، بی جهان و دین

انسان ِ قطعه قطعه ی بی هیچ خاصیت
انسان ِمنقطع شده از نون و آ و سین

انسان منبسط شده و منقبض شده
انسان ِ هی به فکر خود ، آرام و خشمگین

انسان لحظه لحظه فرو رفته توی خود
روزی سقوط می کند آنسوی نقطه چین

نگاه بی تفاوتم، صدای سردم

تا پدر  یا مادر را از دست ندهی، نمی فهمی بچه یتیم یعنی چه؟ نمی فهمی شکستن دل بچه یتیم چیست؟ تازه تو در سن 31 سالگی دچارش شدی و بعضی ها از کودکی یا نوجوانی. البته از دست دادن از دست دادن است و سن و سال ندارد. حتی دل شکستنش هم سن و سال ندارد. حتی حرف معمولی و ساده اطرافیان می تواند در قلب تو آتشی به پا کند. حتی دیدن صحنه ای از محبت کردن پدر و ماردی به فرزندشان، حتی یک تلفن ساده، تازه این ها قضاوت دختری است که همه چیز به صورت منطقی برایش حل شده است. و نه به خدا گله ای دارد و نه به هیچ کس. دختری که دو ساعت است نشسته است، زل زده است به این اعداد و ارقام و نمودارها و نصف بغضش اشک می شود و نصف بیشترش را فرومی خورد تا اطرافیان درگیر غمش نشوند، آن هم به خاطر یک تلفن  سرشار از لطف و محبت و سادگی. 

و حالا به بچه یتیمی آن هم از نوع شهیدش فکر می کنم که دلش شکست و اشکش سرازیر شد و من از  آن روز دلم می خواهد  زمین دهن باز کند و من بروم در قعرش، ته ته اش. 

شکستن دل بچه یتیم خطرناک است.  بخشیدنش سخت است، آهش دامن گیر است. 

نشسته ام به انزوا به رنگ و بوی بی پناهی

شبیه تو پرنده ای که میرود به سمت خورشید
شبیه من ترانه ای میان شعله های تردید
نشسته ام به انزوا به رنگ و بوی بی پناهی
به خلوتم نمیرسد حضور روشن پگاهی
نشسته ام به انزوا به رنگ و بوی بی پناهی
به خلوتم نمیرسد حضور روشن پگاهی
غزل نشد خیال من جنون من نگفته باقیست
چه ترسم از ستیز شب که صلح سینه ام چراغیست
شبانه ی بی صدائیست ترانه ای بی تو دم نمیزند
به ساعت بی حواسم ببین که عقربه قدم نمیزند
بخوان که با صدای تو جوانه میزند سرودم
حریق آفرینشی به هیزم تر نبودم
من ایستگاه آخرم عبور آخرین قطاری
در امتداد ساقه ام تو ارتفاع بی مهاری
قلمروام تویی بمان که این سرای بی سرانجامیست
عبور گیج قاصدک همان حمل بی پیغامیست

پسانوشت:

شعر و من و حال بدم. 

شعر

تو بمان شاید پروازم قفسی نچشد

نفست طعم لحظه را به ترانه کشد

تن زنجیر به تن

بی پروانه شدن

شبیه سایه ام غروری ناشاد

شبیه تلخ ارزوهایی که بی تو رفته به باد

بیا که همهمه ام نمیرسم به صدا

شبیه سایه ام غروری ناشاد

شبیه تلخ ارزوهایی که بی تو رفته به باد

بیا که ترجمه ای سکوت اینه را

کو گل شب بوسه ای که مرا ببرد؟

کو دل لیلاچه ای که جنون بخرد؟

وَ لِلْحَقِّ ناصِراً ، وَ عِنْدَ الْبَلآءِ صابِراً

سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِک َ مَقْرُوحٌ ، وَ دَمْعُهُ عِنْدَ ذِکْرِک َ مَسْفُوحٌ ،

 سلام کسیکه قلبش ازمصیبت تو جریحه دار، و اشکش به هنگام یادتو جارى است،

سَلامَ الْمَفْجُوعِ الْحَزینِ ، الْوالِهِ الْمُسْتَکینِ ،

سلام کسیکه دردناک وغمگین وشیفته وفروتن است،  

سَلامَ مَنْ لَوْ کانَ مَعَکَ بِالطُّفُوفِ ،  لَوَقاک َ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّیُوفِ ،

سلام کسیکه اگرباتو درکربلا مى بود، باجانش دربرابر تیزىِ شمشیرها ازتو محافظت مى نمود،

وَ بَذَلَ حُشاشَتَهُ دُونَکَ لِلْحُتُوفِ ، وَ جاهَدَ بَیْنَ یَدَیْک َ ،

و نیمه جانش رابه خاطرتوبدست مرگ مى سپرد، و در رکاب تو جهاد میکرد،

وَ نَصَرَک َ عَلى مَنْ بَغى عَلَیْک َ ، وَ فَداک َ بِرُوحِهِ وَ جَسَدِهِ وَ مالِهِ وَ وَلَدِهِ،

و تورابرعلیه ستمکاران یارى داده، جان وتن ومال وفرزندش رافداى تو مى نمود،

وَ رُوحُهُ لِرُوحِک َ فِدآءٌ ، وَ أَهْلُهُ لاَِهْلِک َ وِقآءٌ ،

و جانش فداى جان تو، و خانواده اش سپربلاىِ اهل بیت تومى بود،

فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ ، وَ عاقَنی عَنْ نَصْرِک َ الْمَقْدُورُ ،

اگرچه زمانه مرابه تأخیر انداخت، ومُقدَّرات الهى مراازیارىِ تو بازداشت،

وَ لَمْ أَکُنْ لِمَنْ حارَبَک َ مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَک َ الْعَداوَةَ مُناصِباً،

ونبودم تا با آنانکه با تو جنگیدند بجنگم و با کسانیکه با تو دشمنى کردند خصومت نمایم،

فَلاََ نْدُبَنَّک َ صَباحاً وَ مَسآءً ، وَ لاََبْکِیَنَّ لَک َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً ،

(درعوض) صبح وشام برتومویِه میکنم، و به جاى اشک براى توخون گریه میکنم،  

حَسْرَةً عَلَیْک َ ، وَ تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاک َ وَ تَلَهُّفاً ،

از روى حسرت و تأسّف و افسوس برمصیبت هائى که برتو واردشد،

حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ  الْمُصابِ ، وَ غُصَّةِ الاِکْتِیابِ ،

تا جائى که ازفرط اندوهِ مصیبت، وغم و غصّه شدّتِ حزن جان سپارم،.

دانلود زیارت ناحیه مقدسه

پسانوشت: 

بدترین حالتی که آدم می تونه داشته باشه اینه که رو مرزهای بین حق و باطل راه بره.  یا باطل باطل باش، یا حق حق، مرزها خطرناکند خیلی خطرناکند، چون احتمال خوردن حق مردم روی این مرزهاست. 

چرا باید یه عده به جای این که آدم ها را با مبانی و اصول بسنجن، تمام اصول و مبانیشون میشه اون آدم ها و این قدر هم اصرار دارن بر رفتارشون. خسته می کنن آدم رو. آدم رو تا قعر زمین می کشن پایین. بال پرواز آدم رو می چینند. ارتباط با این آدم ها و هم کلامی باهاشون کلی از وقت آدم رو می گیره، بعضا سال ها و تو هیچ تأثیری نمی تونی بر اون ها بذاری چون گندم ری رو می بینن. واقعا باید این قسمت رو ازامام حسین درس گرفت، اون ها رو نصیحت کرد ولی جواب نگرفت،دیگه رو نصیحت کردنشون پافشاری نکرد. 

چقدر دین تحریف شده، از دین یک پیامبر گوگولی برامون گذاشتن که فقط مهربون بود و ما فقط باید رحمانیت رو ازش یاد بگیریم در صورتی که جنگ با دشمنان، قاطعیت و جدیت بر حق رو همین پیامبر مهربان آموزش داده. وقتی امام خمینی تو کمتر از 30 سال این قدر تحریف میشه ببین پیامبر چقدر تحریف شده. 

کن سلامی رهگذر روح و روانم گم شده...........

و همه رفتند کربلا باز هم نخواستم، باز هم نشد، ..............................

وقتی خداحافظی می کنند و می روند لایه ای از روی قلب تو را می کنند و می برند و تو می مانی با این همه احساس تهی شدگی، غرق شدگی ، سرگردانی و حال مرداب وارت

پسانوشت: 

کن نظر ای رهگذر بر خاک پاک این دیار
من در این صحرای خونین دیدگانم گم شده
خواهرم زینب بیا بر کربلای پر ز خون
بی سران را بنگر اینجا خون نگار رو لاله گون
خواهرم از بهر این صد پاره بی دست و سر
کفنی آور به من، تسلیتی گو که جوانم گم شده
بارالها یوسف گم گشته ام آخر کجاست
در میان چاه سنگر یا به خیل شهدا

جهان سومی خالص

ما جهان سومی هستیم. عمیقا جهان سومی هستیم. و با تمام وجود آن را پذیرفته ایم. نه تنها پذیرفته ایم بلکه از جهان سومی بودن هم لذتی وافر می بریم. باید بگویم جای بسی تعجب نیست. این بخش عمیقا را وقتی فهمیدم که مقاله ام ریجکت شد و من از ریجکت شدنش خوشحالم شدم. جوری که دلم می خواست بپرم بغل داورهای مقاله و ببوسمشان.باید اعتراف کنم که که نه به خاطر ریجکت شدنش بلکه به خاطر سه صفحه کامنتی که برایم گذاشته بودند خوشحال شدم. سه صفحه ایراد و سوال و انتقاد از کاری که کرده بودم. یکیشان تازه دو مقاله برای راهنمایی بیشتر برایم فرستاده بود. خیلی دوستشان دارم  با این که حتی نمی دانم نامشان چیست. می دانی بخش خوشحال کننده اش آن جا بود که سه نفر کار مرا خوانده بودند و برای اولین بار در این دوره دکترا کسی روی کارم نظر داده بود، آن هم نه مغرضانه، نه صرفا جهت این که نشان دهد داور است. بلکه کاملا علمی و تخصصی.
من یک جهان سومی هستم که وقتی فعالیت پزوهشی می کنم هیچ کس نیست که بر روی کارم نظر دهد و آن سه نفر به درستی این را فهمیده بودند. آن ها فهمیده بودند که در کارم مبتدی هستم، نیاز به راهنمایی و مشاوره دارم  و بدون آن که حتی مرا بشناسند کمک کردند. چیزی که همه این سال ها تشنه آن بودم. فقط کاش می فهمیدند من برای آن چه که شاید در جهان اول چیزهای بدیهی و روشن است، برای هر کدام چند ماه وقت گذاشتم تا کشفشان کنم. به قول سمانه داریم همه قوانین فیزیکی و روش ها  را از ابتدا اثبات و کشف می کنیم و این یعنی عمیقا جهان سومی. من با دقت و لذت چند بار نظرات آن سه نفر را خواندم. خیلی دوستشان دارم.
من یک جهان سومی هستم که از این که جهان اولی ها به من توجه کرده اند بسیار خوشحال شدم. از این که به من گفته اند چه کنم و چه نکنم خوشحال شدم.از این که آن ها به من می گویند چگونه فکرکنم، چگونه پژوهش کنم خوشحال شدم و این یعنی یک جهان سومی خالص و ناب عاری از هر گونه ناخالصی.
ما جهان سومی هستیم. خیلی جهان سومی هستیم.