مابعد۲

و یکهو درگیر هجوم عذاب وجدان ها می شوی که ایکاش درسم را ول می کردم و به مادرم می رسیدم حالا که درسم را تا تهش خواندم ولی وقتی مادری نیست که برایت ذوق کند یا دل بسوزاند یا نگران آینده ات باشد به چه دردت می خورد...

ما بعد

می دانی سر و تهش را بزنی، تمام کارهای مردانه را انجام دهی، خودت را خشن و حتی بی تفاوت نشان دهی، ته ته اش دختری و آن روحیه لطیف دخترانه ات یکجایی کار خودش را می کند و وظیفه شکنجه دادن قلبت را بر عهده می گیرد.