نگاه بی تفاوتم، صدای سردم

تا پدر  یا مادر را از دست ندهی، نمی فهمی بچه یتیم یعنی چه؟ نمی فهمی شکستن دل بچه یتیم چیست؟ تازه تو در سن 31 سالگی دچارش شدی و بعضی ها از کودکی یا نوجوانی. البته از دست دادن از دست دادن است و سن و سال ندارد. حتی دل شکستنش هم سن و سال ندارد. حتی حرف معمولی و ساده اطرافیان می تواند در قلب تو آتشی به پا کند. حتی دیدن صحنه ای از محبت کردن پدر و ماردی به فرزندشان، حتی یک تلفن ساده، تازه این ها قضاوت دختری است که همه چیز به صورت منطقی برایش حل شده است. و نه به خدا گله ای دارد و نه به هیچ کس. دختری که دو ساعت است نشسته است، زل زده است به این اعداد و ارقام و نمودارها و نصف بغضش اشک می شود و نصف بیشترش را فرومی خورد تا اطرافیان درگیر غمش نشوند، آن هم به خاطر یک تلفن  سرشار از لطف و محبت و سادگی. 

و حالا به بچه یتیمی آن هم از نوع شهیدش فکر می کنم که دلش شکست و اشکش سرازیر شد و من از  آن روز دلم می خواهد  زمین دهن باز کند و من بروم در قعرش، ته ته اش. 

شکستن دل بچه یتیم خطرناک است.  بخشیدنش سخت است، آهش دامن گیر است.